Apaydınlık Şiiri - Mehmet Polat

Doğum günü hediyesi

Çıkarıp attım
Yüreğimi
Deniz yandı
Geceydi karanlıktı
Kimse uyanmadı

Sen geçtin gözlerimden
Pembeler içinde
Kalsaydın…
Bi’ çay içerdik
Denize karşı
Dertleşirdik belki
Pembe pembe hayaller kurardık

Yürüdüm karanlığın içine
Dudaklarımda
Apaydınlık bir sevda
Elime değen saçların mıydı yoksa
Kokusu geldi denizden

Çıkarıp aldım
Yüreğimi elime
Geceydi karanlıktı
Yıldızlar uzaklardan göz kırptı
Ay sevecen gülümsedi

Utandı güneş doğmadı o sabaha
Çünkü sen gelmiştin dünyaya