Köy Enstitüsü’nün ulu neferi,
Bozkırın toprağına ekti bideri.
Ömrü boyunca çekmiş kederi,
Yazar Talip Apaydın’ı yitirdik.
Müziği sever, keman çalardı.
Şiir, öykü, romanlar yazardı.
Topluma, insana ayna tutardı.
Yazar Talip Apaydın’ı yitirdik.
Kendi kozasını örmeyi bilmiş,
Tuğla ocağında yanıp pişmiş,
Bir köylü kızına gönül vermiş,
Yazar Talip Apaydın’ı yitirdik.
Ağlasın Cılavuz, ağlasın Turhal!
Hatırladım Sarı Traktörü derhal.
Yediği içtiği her bir lokma helal,
Yazar Talip Apaydın’ı yitirdik.
Ne yazık enstitü davası sürmedi.
Yoksulun, yetimin yüzü gülmedi.
Köyün, köylünün çilesi bitmedi.
Yazar Talip Apaydın’ı yitirdik.
Kayıt Tarihi : 23.10.2014 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!