Önceden mahallede herkes bilinirdi,
Akşam olunca mehleye gidilip, gelinirdi,
Milli oyunlar oynanıp, sohbet edilirdi,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Önceden fakir fukara gözetilirdi,
Yiyecekler hep iktisatla tüketilirdi,
Bayramlarda sofralar birleştirildi,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Önceden çocuklar avluda top oynardı,
Semaver bir köşede durmadan kaynardı,
Derdi olana, dertli değil, herkes ağlardı,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Önceden temel ihtiyaçlarla yetinilirdi,
Unutulanlar için komşuya gidilirdi,
Şimdi masraf çoğaldı, bütçeler gerildi,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Önceden yumurtaya, süte para verilmezdi,
Randevu alarak, asla oturmaya gelinmezdi,
Hele misafire ‘müsait değiliz’ hiç denilmezdi,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Her bacadan ayrı ayrı duman tüterdi,
Düğüne cenazeye komşular biterdi,
Gelen yemekler bir hafta yeterdi,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Selam vermeden geçenler ayıplanırdı,
Ortak iş varsa, hemen imece toplanırdı,
Gelen misafirler hanelere bir bir dağıtılırdı,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Önceden türkü söylesen, duymazdı karşıdaki teyzen,
Şimdi fıs fıs konuşulsa, işitiliyor dış merdivenden,
Hele birde komşu ketum değilse, ifşa oluyor hemen,
Apartmanlar özgürlüğümüzü de aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Önceden evlerde konuşanlar rahatsız olmadı,
Affedersiniz, helaya gidenler bile sıkılmazdı,
Çünkü çıkabilecek sesi komşular duymazdı,
Apartmanlar onu da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Önceden çocuklar amcayı, dayıyı, halayı arardı,
Emmi, dayı, hala da onlar için epey kafa yorardı,
Sonuçta ne stres kalır, ne de anne-baba ağlardı,
Apartmanlar sılayı rahmi de aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Bir köy bir apartmana sığdı,
Yönetici olmak sabırlının harcı,
Çünkü ya hırsız oluyor, ya da yalancı
Apartmanlar güveni de aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
Yönetici olmak ateşten gömlek,
Zengin-fakir istemiyor aidat vermek,
Mümkün değil, dedi koduyu önlemek,
Apartmanlar sevabı da aldınız elimizden
Ayırdınız bizi özümüzden..!
ODABAŞI der, bu gidişle ne olacak halimiz,
Mal- mülk, makam- mevki oldu hayalimiz,
Çöpten evler çoğalırsa, inanın olmaz sürpriz,
Apartmanlar vefayı da aldınız elimizden,
Ayırdınız bizi özümüzden..!
(06.01.2012-01.30)
Kayıt Tarihi : 6.1.2012 11:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahir Odabaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/06/apartmanlar-onu-da-aldiniz-elimizden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!