Apartman zindan...

Apartman hiç hoş değil, hapistesin sanki,
İnilmez, çıkılmaz merdivenler, bekler beni,
Apartman bir gönüllü hapishane gibi,
Sus, yavaş,duvarlar ince, duyarlar bizi.

Apartman asla müslümanın değil işi,
Batıdan gelmiş bize, uygun değil içi,
Komşu, komşudan habersiz girer içeri,
Komşuluk mu arama,açmaz evini.

Apartmanda hergün toplantı, her gün nizah,
Halı çırpmak,elbiseleri asmak yasak,
Yakıt parası, kapıcı ortak mevzular,
Apartmana özenme, yaptıklarımız bunlar.

Yönetici iyi,adil,dürüst,münevver olmalı,
Kapıcı çalışkan,iyi huylu,temiz olmalı,
Komşular güvenilir olup laf taşımamalı,
Yoksa artan zindandır, apartman yaşayana.

Ne güzeldi hayatımız, müstakil evlerde,
Ne yaparsan yap, karışan yoktu bize,
Yakıt bitmiş de toplantı varmış bana ne,
Huzurluydu o günler, sanki cennetti bize.

Ankara'da tanımazmış,komşuyu hani,
Burası da tanımıyor artık,kaldı mı farkı,
Komşun ölürde, sonra alırsın haberi,
Dışarda cemaate sorar, cenazemi.

Apartman, sessizliklerle dolu hapishane,
Yönetici,kapıcı da gardiyan sanki,
Özgürlükler dışarda kalıyor girince,
Kuralmış, kanun, nizammış türlü işkence.

Apartman batıdan gelmiş,bizden değil de,
Ne kadar kötülük varsa batıdan bize,
Eskiler bir iki katlıydı, huzur vardı,
Komşular mutlu, çocuklar özgür doğardı.

Dünyada apartman zindan,Cennette köşkler,
Apartman dünya cehennemi,köşk cennet evi,
Allah cc.de biliyor kulunun rahatını,
Depremle veriyor apartmanlara cezayı.

Apartman! Bir daha mı, yaşanmaz ki asla,
Çocuklar evlerde oynamaz doyasıya,
Kapıcı zile devamlı basar, gel haydi toplantı,
Yöneticisi,kapıcısı da bedbaht, kara suratlı.

Hüdai,Apartman mı değil,sana göre,
Memnun var mı? Sor Ahmet Beye ve Kereme,
İnan artık, apartman değil müslümana göre,
Allahım akıl,sabır versin apartmanda oturanlara.

01.04.2002-Kırıkkale