b.
Gün ışıdı bir ikindi vakti ve
tuhaftır bundan güç buldu kendi tozlarını
serpen yıldızlar,
onları içlerine katan gökadaların, şurasına burasına …
Aklınla duyguların arasında savaş bu dünya sahnesinde
ve bir saygısızlık yapama, terbiyesiz bulunacaksın diye …
Öldüğün gün, mezarın başında, ağlayan kafalar olacak
belki, fakat o koca toprak üstünü örecek senin …
Bak yaptın yapacağını sen ama:
Bir çiçeği koparmıştın bahçeden
ve bir ağaç dikmişsin ölmeden önce yerine onun,
……… bir ormana;
bak şimdi tünel orada, karşında …
Yine de, diyemem ki panteizm kurtardı ateizmi;
(bu bile olmadı.)
çünkü atan bir yürek var, başlangıcı hem sonu belli …
Şaşırmaz mı insan, gördüğüne, karşısında?
(Az be savrul..
geçen zamanın kalburüstü, taşınan rüzgarında! ...)
Pek zarif, pek de titrek:
yüzük işte; Oo parmakta, -Oo yanımda
- o, pek de.. güzel ve içerikli:
(incelikli de olsa metal sanatına ne denir ki?)
Değil yeni eş’inin bassan bacağına sen evlenirken;
kırsan hatta sandalyenin bacaklarını seni taşıyan,
daha kötürüm olamazdın! ... Sana hediye ederdim
bu ‘yeni-eş-yıldız tozlarını’, hala …
ama düşünürüm kaldırabilir misin diye …
Kayıt Tarihi : 4.7.2004 17:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne diyeyim...
olağanüstü duygular bunlar...
mesajlarını yorumlamak gerekir mi?..
her bölümde ayrı bir erdem...
harikasın!...
teşekkürler arkadaşım...
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (4)