Apaçi Şiiri - Akın Korkmaz

Ben Yeni Dünyanın eski insanıyım
Hani okullarda okuturlar ya sana
Tarih kitaplarında kayıp bir sayfayım

Sen Yeni Dünya nedir bilir misin çocuk?
Al eline kâğıt kalem çizmeye başla çabuk
Önce atlaslarda olmayan bir kıta düşün
Düşün ki izini bulmak yüzlerce yıl sürsün
Sonra aramıza atlastan bir okyanus ser
Okyanusun ucunda el değmemiş bir yer
Kolomb’un katil gemilerini sal üstüme
Orada barış içinde bir dünya bulacaksın
Gerçekler henüz çıkmadan gün yüzüne
İlk bakışta adını Yeni Dünya koyacaksın

Kızılderililer çiz Yeni Dünyada yaşayan
Ben Apaçi, kardeşlerim Komançiler
Ve daha birçok Kızılderili kabile
Hepimiz el ele tek yürek beraber

Çocuk, biz hiç savaş nedir bilmezdik
Beyaz adamı çadırda misafir ettik
Yalan nedir onu da bilmezdik ya
En beyaz yalanları dinledik yıllarca

İlkten uzun saçlarımızı kestiler
Ne de olsa bir yerden başlayacaklar
Esir kamplarında kafa derimizi yüzdüler
Aldıkları her cana karşın para alacalar
Sen bilmezsin ey güzel çocuk
Kanımızın son damlasını yere döktüler

Şimdi bir başka bir dünya çiz kendine
İçinde hırsızlar, esrarkeşler olsun
Tartışıp dursunlar hep boş yere
Gösteriş budalası, serseri, tacizci
Sonra hepsine birden de ki Apaçi

Elimde barış çubuğu, başımda kuş tüyü
Ne kötülük ettim ne de kara büyü
Dilinden anladığım hayvanlarım
Tek odalı fakir fukara çadırlarım
Yemyeşil bıraktığım ormanlar
Kimin gözüne batmış bilmem ki
Haber uçurduğum ufak dumanlar

İnan bana çocuk hiç aklım almıyor
Ben ki masum Kızılderili Apaçi
Şu inşalara bilmem ki ne oluyor
Kimin tavuğuna kışt demişim
Varsa söylesin bir Allah’ın kulu
Bütün insanlar benim kardeşim