Kan, toprağın kanı!
Yarılan yer ve fışkıran acılar,
Seksen bir yıl öncesini savuruyor yüzlere.
Sorgulamayan bir beşer,
Tek bacağı kırık bir iskemle de
-gitti gider-
Sorgulanıyor ışık içinde.
Cennetin bulutlarıydı onlar,
İki yüz elli bir canı yuttular.
Bir iki üç tanık,
Sızım sızım sızlandılar.
Yazdılar kağıdın üstüne,
Utandıklarından mı?
Kayıt Tarihi : 19.10.2001 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!