Sen Anzelha
Sen Nemrutun kızı
Sen kimsesiz gecelerin yıldızı
Sen umutlu kavgamın güzel kızı
Anzelha…
Sen hiç
Daracık sokaklarında Urfa’nın
İki adımda biten avlusunda
Bir avuç gökyüzü
Bir yıldız
Bir ışık aramadın mı?
Sen Anzelha
Sen hiç gördün mü denizi
Kordon boyunda sevdiğinle el, ele yürüdün mü?
Bindin mi teyareye
Yukarıdan, yukarıdan
En yukarıdan baktın mı hayata
Sen tiyatroya
Sen sinemaya gittin mi Anzelha
Sen hiç
Deli çaylar gibi gürül, gürül konuşurken
Ana dilinde dilsizliği,
Lisansızlığı yaşadın mı?
Sorguculara kendi dilinde ifade verip
Bilinmeyen bir lisan
Var olmayan insan oldun mu?
Anzelha
Ta ezelden beri bu devranda
Harami çarkında öğütülür umut
Yok sayılır insan yarısı
Cennet anaların ayakları altındadır da
Sus konuşmaz kadın kısmı…
Bir ağıt yakarken çıkar sesi
Oy havar, havar
Dizlerini döver analar
Birde zılgıtlarda düğünde
Bir zılgıtta eylemde
Li, li, li, li, li…
Sen Anzelha
Bilirmisin isyanı
Zılgıtların yankılanır düğün yerinde
Eylem alanında yürüyüşte…
Oy havar, havar
O zılgıtlar
Birilerinin yüreğine korku salar
Susmanı istiyorlar Anzelha…
Anzelha…
Bir zılgıtına kesilmiş cezan
7 yıl 1 ay
Sokaktan geçen gençlerin
Ardına düşmüş yüreğin
Kör penceresinde evin
Kırmış camı çerçeveyi
Li, li, li, li, li…
Anzelha…
Bir zılgıtına kesilmiş cezan
7 yıl 1 ay
Zılgıtın değil korkulan
Li, li, li, li, li…
Sen niye konuşmaya başladın
O dur sorulan…
Korkma yükselt sesini
Anzelha…
Yükselt
Yükselt
Yükselt sesini
Sen Anzelha
Sen Nemrutun kızı
Sen kimsesiz gecelerin yıldızı
Sen umutlu kavgamın güzel kızı
Anzelha…
15 / 12 / 2011 - Maltepe
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta