antrasit köy şiirine evirirsem seni
yemin ediyorumdur ayna karşısında
ceketimi de ilikleyip
ilk kez iki yakamı bir edip
unutmadan beklicektim derim
benzer geceler gibi ağlamam etmem giderim
takıntı etmem, gidecek olanı affederim
liriklerim akarsada ırmak gibi hain
parmaklarının arasında tuzu kalır
akıl hocam ızdırap gibi
kondisyonsuz ihraç beynim
perdeleri kapalı mantığım
yankısı geçmez neyi çözer
sıradan özür dilerim o da başıboş cümle öbeği
sonra cam göbeği ışıktan yersiz geçtim ki
cinayet çağrışımı göz göze karşılaşma
neredesin?
boynunun ağrısı,
histerik geçmişin,
kuru sevgi çölün ve şuh gülüşlerin
saçlarına dolanıp parmak uçlarından eminim
benzer senaryolarda çok kabustan geçtim
kaç kişiyi boğdu umrun
sorumun amacı uçsuz
obsesif ve biraz klinik manik depresyonum
isimsizler mezarliginda yolsuzluk
taşsız, çiçeksiz, susuz ve umutsuz
uğursuz siyah koyun
bağdaşmayan akıl kusurum
şairane dokunuşuna özlem ve manidar
çelenkleyip siyah papatyalar yolluyorum
bizi bulsun
beni onaylamasın diye kaç kişiye uydun
kaç kişi tuttun kolundan yalana soktun
hangi gezegenlerde duydun
ne zaman ne olacağını kim uydurdu
sen buna göre hayatını niye kurdun
kırmızı çamurmu
kahve rengi alacalı yada ağaçlı mı yolun
Ankaradan sonra
başka başkentler varmış uyuduğun
kaçıncı oldum
dumanı izmarite geçince dudak yakan
kaçıncı rujsuz yoksunluk sigarası bu
kül tablasının dolu kontenjanına vuku
söndürdüysen kalkalım
resmiyete dökelim bu zavallı yolu
zaten savruğum
vadesiz taksidi bitsin uyumsuzluğun
eminde değil, çok avare benliğim dediğin
iki kolum arasında kaybolmadığın için
ayaklarını ovdurmadığın
tokanı kolumda bırakmadığın kibirin
uykunu benim yanıma koymadığın için
bize bozgun dedim
bacaklarını kucağıma koymaya çekindiğin
sadece kendini bulduğun şiirleri bildiğin,
iki cümleden fazlasının altını çizmediğin için
iyi olmanı dileyerek artık uzaktan geçerim
seni affettim
Kayıt Tarihi : 4.4.2023 02:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
