Antoloji Şiiri - Akif Tütüncü 2

Yıkılan tüm evlerde müzik çalıyor
Neşeli bir banyo sadeti saçımızın telinde
Huzur nedir ki zaten
Bir banyodaki sabun kokusu
Hüzünlü bir müzik sesi izliyor salonda
Çekiliyor bütün perdeler
Devir deprem devri
yer altında değil
Yer üstünde sallantı
Kalbim titretiyor evimizi
İlk defa aşkı öğreniyorum
Yıkılan tüm evlerde müzik çalıyor
Toprak altında saç teli
Annesine bağırıyor
dökülüyorum
Yaşım daha kayıp öncesi
Yuva kuramadım ki daha sığınacak
Yıkıntıya dönüştü bedenim
anne
Sen yaşat beni
Müziğim biraz arabesk
Pencerem biraz tül
gözüküyor tüm duygularım
Anne kurtar beni
Acemiyim ölümün notalarını çalmakta
Yalın ayağım
Üstüm açık
Üstelik vakit gece
sevmeyi yaşadım da
Daha sevilmeye yabancı kalbim
akif tütüncü

Okulumuza uğradım
Yine. geldin saçının sarısı
Gözünün yeşili ile
Hayalde bile görmezden geldin
Oysa sana yazdığım şiiri verecektim
İlk aşkım isimli
akif tütüncü
Ne anlatacaksın ki hayata dair
Üç mevsimi
Bir kış siliyor
akif tütüncü
Ben fincandım
Sende kahve
Ne kadar gidersen git
Fala girecek
Tortun benim içimde
akif tütüncü
güvercin olsaydım
uçup uçup konsaydım
beni seven bir ele
akif tütüncü
Babasız büyüyen çocuklar yarım büyür
Yanıma gel der toprak erkenden
Sanma ki çabuk biter bu acı
Uzanan bütün dallar
Gövdene batar
akif tütüncü

Diz kapağımdaki kerme
Yine yaptın yapacağını
Çocukluğum akıyor
İçtiğim bu ilk dublede

akif tütüncü

senin için çok şiirler yazdım
en çokta
,’’bu kadar güzel gülünmez ki’’
cümlesini senin için yazamadığıma üzüldüm
kalbimde bütün acıları yaşadım
bütün kelimeleri döktüm alkole
çok sarhoş oldum
çok yerlere düştüm
ama’’ güzel kadın’’
’’bu kadar da güzel gülünmez ki’’
her yere düştüğümde
başımı koruyan yastıktı sevdan
ben seni çok sevdim
ellerim ellerinsiz çıplak
kalbim daha ne kadar atar bilmiyorum
biliyor musun
kalbimde atan yaşanmamış bütün hikayelerin sahibisin
ben senin çocukluğunu tanırım
ben senin büyümeni tanırım
ben senin saçının beyazlamasını tanırım bensiz
eksikliğim
akif tütüncü