Aydınlık gözlerinde; ışıltılar çarpışır,
Renkler, tonlar, ahenkler, mihenklerle katışır.
Vurulur yüreğinden suya inen bir ceylan,
Tutar yasını kuşlar, kurulur tahtırevan.
Biz, toplu yalnızlığın müritsiz mürşitleri,
Aç ruhlarımız ancak o Sonsuz Sevgili’nin...
Rızası, cemaliyle, muhhabbetiyle doyar,
Yalnız hissedeceğiz; o mümtaz güne kadar.
Kayıt Tarihi : 22.4.2020 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!