Antinikotin Şiiri - Ömer Eren Güneş

Korkuyor kalbim korkuyor şairlerden
Korkuyor mısralardan
Ve korkuyor senden
Ne vakit bir şiir görse
Sonu hep ayrılağa müjde
Düşünüyor ve yazıyor sonsuzluğa
Okuyor hikayeni başkasının ağzıyla
İlham oluyor dinlemek bile seni
Oysa yaşamaktır Mısralar neşeyi gülüşünü bakışını
Bense yaşıyorum yalnızca hüznü
Yorumluyorum resmini
Oysa ben seni şiirlere yetmeyecek kadar sevmiştim
Gerçekle hayali birbirine karıştıracak
Kalbim yetmezken bile bana
Sana kan pompalayacak kadar
Korkuyorum bu defa şairlerden değil oysa
Korkuyorum dökülen kelimelerden
Yoksa bende mi artık şairiyim hüznün
Ne olur bunu bana yapma
Ben artık defterlere değil gözlerine yazmak istiyorum hikayemi
Korkmak istemiyorum şiirden romandan yapraklardan ve anılardan
Ama biliyorum duymayacaksın beni
Ben devam edeceğim korkmaya ama bu sefer kalemlerden senden ve şair benden