Antik Duvarlar. Şiiri - Özdener Güleryüz

Sırlıyorum
Sırrımı koyduğum
Toprak kaseyi.

Dönüp yalvarıyorum,
Yer ve gök’ün ayırıcısı,
Rüzgar’ın efendisine.

Veriyorum elimi,
İnsan’ın en eski
Hükümdarına.
Çağırıyorum,
En hızlı Burak’ı
Uçup gidiyorum,
Mezopotamya’ya
Ve Nippur’a.
Arıyorum,
Ninatta ninemi.
İniyorum
Yerin altına,
Buluyorum yazıtımı.
En eski tapınağında
İnsanın.
Okuyorum kendimi.
Sessizce.

ÖZDENER GÜLERYÜZ