Antigam Gecesi Şiiri - Ebru Yeşilova

Tüme bütünler kendini soyut
Büyük denizlerin resminde
Tüm görkemiyle ayrıntıdan soyunup
Kolay mı bu dalgaları aşmak şimdi zor mu
Suya bırak gövdesini fikrin
Islanacaksa ıslanacak
Düşünmeyi düşünmenin sırası mı şimdi durup durup

Antigam gelir bir x şehrinden ağır ağır
Trenle mi gelmiş gemiyle mi sormam bile
Dost elinden açılmış bir çiçek
Bir aşk sofrası, bir filmde insan hikâyesi
Yanımda sevgili gibi sevgili
Tavana yastık çizen lamba beyazı
Yoğun pişmiş bir düş gecesinde
Herkes lavanta kokulu yastıklarda diken beslerken
Bize düşen brokoli kokulu naneler
Burası zenginle eşit olduğum tek hürriyet mevkii
İşte şurası da ondan üstün olduğum yer
Aşktır her şeye kadir olan tek şey
İntikam zaten gamsızların işi değil

En sevdiğim radyo neşe saçıyor
Aralanıyor uçuk mavi tülü geçmişin perdesinin
İçime oturuyor ağırdan puslu, tatlı bir ışık
Kasvet bir kalp ülküsünde dağılıyor ürkek
Anlıyorum ki sevdiğim benim bu şarkılar değildi
O tülün günüydü tutmak istediğim sapından tek tek

Rüyalar kayboldu sanıp üzüldümdü bir dün
Boş verdim artık rüyalar için ağlamam
Masaj yapılmış duygular ve medatif göz kapakları
Bir taksi çağırıp gelesim var öteki odadan
Uykuya atar mısın beni tasametreyi kapatsam
Şoföre değil bana sor dedi uyku oradan ters ters
İki el okey atmadan olmaz
Olur be uyku şimdi seni mi kıracağım
O da rüyalarımı geri verdi sağ olsun
Macera filmi serisi gibi cinayet, suç ve kan
Ayrıntıdan soyunmuştu bereket versin
O da düşten önceki düşünceler gibi
En karanlık izbede okunmayan bir gam

Şiir dedi sen iddialı bir gençtin önceden
Her şeyi şiirle anlatabileceğini söyleyen Dedim ona senin boyunu aştı bu dalga düşüşler ertesi
Her şeyi şiirle anlatmak değildi marifet
Anlatmadığın dizelerde saklıdır tadı
Kavrayışı bir oltanın ucuna takarak sakladığın
Bulunamayan lezzettedir bir ömür aradığın