Antidepresan Şiiri - Hüseyin İkbal Şöhret

Antidepresan
Psikolog hanım bana antidepresan ilaç verme
Onu göremiyorum artık
Bulanıklaşıyor zihin sarayım
Gözlerim kapanıyor ve göz bebeğim kayıp oldu
Psikolog hanım bana onu bana ver
O bana zehir değil beni ayakta tutan şey
Özgürlüğümü sağlayan anahtar
Onsuz göremiyorum onu ve daralıyorum
Lütfen bana onu ver psikolog hanım
Ser masamın üstüne ve mümkünse bi pipet
Hımmmmmmmm
Hissediyorum onu içimde ve tekrar görüyorum
Teşekkürler Psikolog hanım
Ve içinde artık gezebiliyorum onla
Beyin nöronlarım öldüğünü hissediyorum
Onaların yerini aldığını hissediyorum
Ben nasıl böyle oldum diye başladı gece
Varoluşsal sorunlar peşimi bırakmadı
Acı çekmeyeceğim bir yer var mıdır ?
O yüzden Martinden aldım cehennemi
Ve bende onun dışında kimseyi alamayacağım
Kendi evimde özgürce konuşuruz
Senin güzelliğini
Ölüm karanlığı saçları
Alüvyon toprak rengi gözler
Evrende bir yırtık gibi ağız
Artur kılıçı parlaklığında ten
Ve ölümcül bakışlar
Bunlarla cehennemde tek kalmak istiyorum
Bunlarla yanıklarımın oluşmasını istiyorum
Ne istediğini bulmak filozof bulsun yani ben
Düşünüyorum bu yüzden her gece 12 4 arası
Cevapını bulmak için hep senin için