Ben kendi nefretimi maddeleştirmeye geldim!
Kafatası kulesini taaccuba raptederek;
zehirlerden devşirdiğim darpolmuş dipçikleri,
mezarların betonarme esvabına gömerek…
Ben kendi nefretimi görünür kılmaya geldim!
soykırım kazanında katliam şahlandığında,
zehirli böcekler zehirleyip durduğunda;
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta