Adını binlerce kez ünledim,
Antibiyotik kokulu, kirli sarı duvarların arasında.
Yalnızlığımı paylaşamamamın o utanç verici ağırlığını taşıyorum şimdi.
Oysa hiç yalnız kalmaz, mutlaka seni anlatacak bir ölümlü bulurdum ben.
Ölümsüz aşkım hatrına
Manasız yalnızlığım için
Beni affet sevgili!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Güzeldi... ;)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta