Anti-enerjistler Şiiri - Çetin Örnek

aşkım marjinal
anti-gözler tenime değiyor
işkence'siz bağırışlar
toprağın
sulu yaşlar heyelanı
sıkıca örtüyor duyguları

bilir mi/sin
öldükten sonrası hep sessizliktir
..
toplum sevincine çekmiş güneşaltı sosyo-patikleri
ellersiz boğmak eyleminde canice hisleri
talan parkına sürgündü
mutluluğun güncesi

sevinmek ne ki

fanusta histerinin kitabı dönüyordu duygusuz
tarihi ikibinyirmi lira paha biçti binsekizyüzseksenbiri
istişaresi dokuzu beş geçti öz dil'inde su-ihtimali

artık zenciyi de çingeneyi de sevmiyorum varsa yoksa beyazî !

doğal-dı gaz keşfi söylemi zafer ilân etmek ne ki
bunlar sevineceklerdi nuh'un gemisinde
allah belâmızı verince

zaman bakıcısı üstü başı kirlence
ve savrulur zerresiyle
tümcelerin düşmanca elleriyle

hem de

İMF'ye
veresiye...