Antep Savunması Şiiri - Hakan Yıldırım

Fransız, Ermeni birlik olunca
Saldırdı Antep’e fırsat bulunca
Ulumahsere’ye çok az kalınca

Davrandı mavzere, Antepli coştu
Genç, yaşlı yiğitler cepheye koştu

Ulumahsere’den Karaca Kiya
Uzandı hendeğe, yattı pusuya
Siperden seslendi koca orduya

Hak yolunda ölmek bize dert olmaz
Bin yıllık Türk eli size yurt olmaz

Köprüde Şahin’im sırtında mavzer
Elinde dürbünü hasmını süzer
Şaşırmış mı düşman burda ne gezer?

Direndi son mermi kalana kadar
Savaştı Şahin’im ölene kadar

Düşman cesedini çiğnedi geçti
Antep’e bombalar, mermiler saçtı
Antepliler isyan bayrağı açtı

Davrandı Özdemir, nice civanlar
Aliler, Yavuzlar, Karayılanlar

Özgürlük ateşi yakar kavurur
Anteplim toprağı kanla yoğurur
Analar daha çok Kâmil doğurur

Mert olan yurdunu bırakıp gitmez
Mehmetler, Şahinler, Kâmiller bitmez

Çınarlı, Humanız, Sarımsak Tepe
Dört yanda açıldı onlarca cephe
Yüz binlerce mermi yağdı Antep’e

Fransız süngüsü girdi bağrına
Antepli can verdi vatan uğruna

Camiler, kubbeler kurşun izleri
Kan kokar Antep’in tüm dehlizleri
Düşmana kul etme ya Rab bizleri

Tükendi ekmeğim, bitti silahım
Bileğime güç ver, güç ver Allah’ım

Hiç sevinme düşman, bu son değil ki
Kulağını dört aç ve şunu bil ki
Bu dünyadan göçtü birçoğu belki

Ölenler geride bir yas bıraktı
Kinini oğluna miras bıraktı

Duy beni vicdansız, duy beni kansız
İngiliz, Ermeni, zalim Fransız
Antepli ölür de olmaz vatansız

Biz ölmeden Antep size yâr olmaz
Tüm cihan yıkılsa Antep yıkılmaz…