Antep Evi Şiiri - Ahmet Erdoğan

Bir yer vardı hayalimde gezinen.
Eski bir Antep evi...Eskilerden.
Zamanın vurduğu ağaç gölgeleri.
Yıkılmış bir yedi veren asma bağı.

Esaret kokuyor sokak lambası
Yosun kokan yorgun kiremitler.
Yitik bir sevgiye sürgülüydü.
Odalar...Olabildiğince ışıksız.

Tozlu bir sandıkta yazdıklarım.
Kulaklarımda hala yankılanan.
Perdeye sinmiş sarmaşık kokusu.
Yazılmamış bir hikaye gibi.

Tortusunda acı olan hatıralar.
Neden içimi acıtıyor hicligin.
Alevsiz yanan geçmişin sancısı.
Nasıl da hala içimde esiyor.

Dudaklarımı kurutan isyanlarım.
Cevabı bir yerde kaybettim.
Şimdi yorgun bir yürek kaldı tende.
Bak tükeniyor ömür seyrialemde.