Antalya Ve Sen Şiiri - Ahmet Tufan Şentürk

Yüreğin de güzel mi o yüzün kadar,
Sevebilir misin seni seveni?
Antalya sahillerinde yine bir akşam,
Arasam bulabilir miyim seni?

Sahillerde bir yabancı gibi dolaşsam;
Sokaklarda, odalarda, kumsallarda.
Bilmediğim, tanımadığım insanlar arasından
Şavkın vursa sahillere ve gözlerime.
Ürpersem ilâh gibi görünce seni...

Bir gün Kumluca'ya, bir gün Demre'ye,
Yine gidip gelsem yapayalnız.
Turunç Ovası'ndan tırmansam dağa,
Bir soğuk su başında uzanıp yatsam;
Güzelliğini anlatsam taşa, toprağa.
Yaradan noksansız yaratmış seni,
Sevmek için gelmişim ben dünyaya,
Bilmem bunu sana nasıl anlatsam?

Banan arı, ana çiçek özüymüş,
Seni bal kaymakla yoğurmuşlar.
Ruhuna gül, karanfil kokusu sinmiş;
Portakal, turunç, ayva, nar,
Yok yok, daha başka.
Hiç bir ressam resmedemez böylesini,
Hiç bir şair anlatamaz gönlümce,
Öyle güzelsin ki tarif edemem,
Masmavi göklerden sanki nur inmiş...

Yerlerini değiştirsem dağların, denizlerin,
Zamanı, mesafeyi kaldırsam aramızdan.
Bana yakın olsan, benim kadar beni seven,
Ya ben Antalya'da, ya sen Ankara'da olsan...

Yüreğin de güzel mi o yüzün kadar,
Sevebilir misin seni seveni?
Antalya sahillerinde yine bir akşam,
Arasam bulabilir miyim seni? ...