Antalya Türküsü Şiiri - Yaşar Turgut Bilgin

Kale kapısındaki lostra salonu
Antalya’yı anlat bana
Kaç seyyah pabucunu boyattı kaç seferde?
Gemiler yelkenlerini açmadan önce
İzmir’e,Mersin’e,İskenderiye’ye.

Ege otelinin önündeki arabacı
Götür beni Şarampol’den,Üçkapılar’a,Yenikapı’ya.
Şak,şak, şakkıdı,şak, şakkıdı
Atların nal şakırtıları anlatsın Antalya’yı,
Turunç kokulu sokaklarında yakalarım hatırayı.

Anlat bana Antalya
Alanya kalesini
Manavgat şelalesini
Finike’nin portakalını
Dünyaya peşrev çeken
Kumluca’lı, Aksu’lu, Serik’li pehlivanını.

Gazipaşa'nın canlarını
Korkuteli'nin yiğit insanını
Kırmızı beyaz renklerinle
Toroslardan Akdenize dalgalanan
Ay yıldızlı bayrağımı anlat.
Onuru ve özgürlüğü uğruna
Şanlı ölümleri yeğleyen
Yiğit Antalyalımı anlat.

Mavi, Akdenizdir
Kaş, Kemer arası turkuaz,
Turkuaz, Türk’ün rengi
Orijini Antalya’dır
Başka Antalya olmaz.

Yeşil dağlar karla yüklü
Mavi deniz ak köpüklü
Bol ışıklı berrak temiz
Kucaklar bizi Akdeniz

Kepez ile Çubuk Beli arası
Okunur da bir Antalya havası
Duyulmaz mı Kaş’ta harman yerinde?
Başlar Döşemealtı’nda hasretliğim
Yaylalardan esen yelde üşürüm.

"El göçtü biz kaldık" der öter dugguk kuşları
Şeritlerde hazır bekler yükümüz,
Akşamdan sabaha başlar göçümüz
Seher vakti biz de çıkarız yola.

Yaz gelince dinlenirim
Yaylalarda serinlerim
Bir kartal olur gezerim
Akseki’den Gündoğmuş’a

Ömer Paşa camiinde, Muratpaşa’da
Bin yıldır salavatlar okunur,
Yivli Minareden göğe akar sedalar
Beydağlarında kara karışır, bulutlara karışır
Konyaaltı'nda sulara karışır
Denizleri geçer, ummana kavuşur.
Vahabi Ümmi, Sinani Ümmi, Abdal Musa’dan
Elmalı’dan erenlerin ışığı
Yüreklere girer, cana karışır,
Aydınlatır yolları
Yollar sevgiliye kavuşur.

Ambarlar arasında badem bahçesi
Çiçeklenir bahar gelince
Çiçeklenir dağlarımız.
Güneş, altın bir portakal olur
Çoğalır her gün bahçelerde.
Irmakları akar ağaçların altında
Bir cennettir Antalya.

Demrede bin yıllık zehre ambarı
içemedim lukkalardan ayranı
Marketlerde aradım tarhanayı
Yolumuz gurbete gitti gideli.