Antalya Şehrengizi Şiiri - Nihat Malkoç

Tünek Tepesi’nden bak, bayram etsin gözlerin
İlmek ilmek çözülsün düne dair gizlerin
Şairin nazarında dile gelsin Antalya! ...
Köprülü Kanyonu’nda güle gelsin Antalya! ...
Akdeniz’in incisi, bir dünya kentidir o! ...
Hiçbir şehre benzemez yalnızca kendidir o! ...

Kaleiçi’nde zaman girift bir bilmecedir
Hasret Muratpaşa’da ateşin bir hecedir
Hayal içre yüzerken güneş öper camları
Tadına doyum olmaz Akdeniz akşamları
Güneş tebessüm eder Beydağlarına karşı
Günün ilk ışığıyla ayağa kalkar çarşı

Akşam keyif çayında efkâr deme karışır
Bugünün Antalya’sı mâzisiyle barışır
Hasretin yangınında yanar kadim resimler
İdrakin aynasından geçer bütün isimler
Torosların gülüdür, tarihî çınardır o! ...
Yeryüzü cennetidir, duru bir pınardır o! ...

Efkârlı bir türküdür, dilimdeki ezgidir
İzini iz eyledim, alnımdaki yazgıdır
Güzellik gören gözde, bakışında saklıdır
Emsalsiz güzelliği nakışında saklıdır
Karanlık gecelerde çıramızı yakandır
Muhabbet çeşmesidir, içimize akandır

Eser bir munis rüzgâr huzur iklimlerinden
Gökkuşağı gülümser Barak kilimlerinden
Yüreğimize değer Muratpaşa’da ezan
Tükenişin remzidir Tekirova’da hazan
Perge canlı bir tarih, uykuya yatmış zaman
Hüzün fırtınaları, yaman esiyor yaman

Ayın şavkı düşünce karanlık gecelere
Sana duyduğum sevgi sığar mı hecelere?
Bir dünya cennetisin, İrem’i andırırsın
Uzağına düşeni hasretle yandırırsın
Koyların masmavidir, berraktır denizlerin
Gönüllerden silinmez bıraktığın izlerin

Olympos kadim şehir, tarih bize gülümser
Mâzimize götürür burda bizi her eser…
Ülkemin gözbebeği, canımdan özge cansın
Diriliş muştususun, tükenmez heyecansın
Dolup taşar dört mevsim ören yerlerin senin
Sımsıcaktır güneşi gören yerlerin senin
Kaleiçi’nde her gün tarihin nabzı atar
Akdeniz’in mavisi, hayata hayat katar
Saat Kulesi’nde ân, mâziye akar durur
Bir alevdir Aspendos, hasreti yakar durur
Gönül göğümde hilâl, Akdeniz’in kızısın
Hasretin koyu demi, ebedî bir sızısın

Mâziden izler taşır Alanya’nın kalesi
Zifiri gecelere düşer ay’ın şulesi
Dünyalara değişmem toprağını, taşını
Mevlâm öne eğmesin göğe değen başını
Akdeniz’in yıldızı, aydan arıdır yüzün
Geceler cıvıl cıvıl, bir başkadır gündüzün

Gönlüme düşen cemre, ey Akdeniz güzeli! ...
Muhabbetim daimdir, ebedî ve ezeli…
Ceddimden yadigârdır her bir taşın, toprağın
Kökle bütünleşmiştir çınardaki yaprağın
Etle tırnak misali; yurdum, yuvamsın benim
Çöllerde yitirdiğim özge Leylâ’msın benim

Huzur için başka bir mekân aramam asla
Kepez ruh ikizimdir, ayrı duramam asla
Burcu burcu kokarsın, sevdamın adı şehir! ...
Yanı başında olmak, gönlün muradı şehir! ...
Mavi yolculuklarda ciğerler bayram eder
Kekova’yı bir görsen, yürekte kalmaz keder

Gece, ay ışığıyla dağılır karanlıklar
Bir ömür unutulmaz Lara’da yârânlıklar
O eşsiz endamınla büyülersin gözleri
Her derdin ilacıdır, zaman çözer gizleri
Medeniyet beşiği, son sığınağım, dalya! ..
Şehrengizler güzeli,mavi gözlü Antalya! ...

Yeni günü müjdeler, ufkunda batan güneş
Vuslatına göz kırpar içimizde kor ateş
Halay çeksin güzeller, raks etsin leyl ü nehâr
Zemherinin ardından gelsin gül yüzlü bahar
Güzellik uykusunda yarım kalmasın rüyan! ...
Çok uyumak gaflettir, uyan ey şehir uyan! ..

Vuslatın eşiğinde bağrıma bastığımsın
Hicran ateşlerinde baruttan yastığımsın
Dünyaları verseler vermez seni bu deli! ...
Hasret nöbetindeyim Pamfilya’dan gideli
Canımdan içre cansın, sol yanımda atansın
Bayrağın gölgesinde yekpare bir vatansın