Antalya'nın Yörükleri Şiiri - Yusuf Tuna

Dağlarda bir başka olur,
Antalya'nın Yörükleri.
Kara kıl çadırda kalır,
Antalya'nın Yörükleri.

Erkenden kahvaltı eder,
Keçi ile yola gider.
Dağ başında keçi güder,
Antalya'nın Yörükleri.

Sütü yoğurt yapıp kapar,
Deriye çökelek deper.
Saçta yufka ekmek yapar,
Antalya'nın Yörükleri.

Ona meskendir kayalar,
Keçiyi orda oyalar.
Ak sütten peynir mayalar,
Antalya'nın Yörükleri.

Yusuf işleri oldurur,
Sapı harara doldurur.
Harmanı dövüp kaldırır,
Antalya'nın Yörükleri.