Antalya'da Aşkın Sonbaharı

yavaş ve ağır aksak adımlarla
geldim bu şehre
önce alabildiğine bir hüzün
gidip gelen..
uzun soluklanmaların arasında
bir bilinmezlik kucaklıyordu,
heyecanlı bir sonun
uykusuna uyanıyordu korkularım
topal sevgilerini arkada bırakarak.

henüz önsözü bile okunmamış
bir kitap arasında
kurutulmuş bir güldü
gözlerine ipotekli gönlüm.
susamışlığını taşırıyordu
zaman,
çözmüyordu
bağladığı (kör) düğümü...
affediyordum ama sonra....

ben ne zaman
zamanı affetsem
sürüyordu sevdamı sürgünlere
nefretimle dönüyordu sonra
elinde yılan başlı bir asa
topallaşmış hali ile..

şimdi ben
korkularımı verdim zamana
karşılığında çaldığım
çay molalarında gördüğüm
silüeti gözlerinin.

şimdi ben
sitemleri,
kırgınlıklarımı yasladım
sağ yanağına
olurda uyandığında
zamanın uykusuna
hüzünler fısıldayacak kulağına;
'
bir özrüne
bir ömür verdiler...

ölümlerinde öldürdüm
zamansız gelenleri,
lazım değildi bana
emsalsiz sevmelerin
mahvolmuş beklentileri..'