Antalya Şiiri - Muharrem Nalçacı

Sen, Antalya,
Büyülü aşkım.
Ustaların altın kalemi.
Ressamların oryantal fırçası,
Aşıkların kırılgan, mahcup kalbi,
Dinle beni;
Tüm yaşantımı önüne serdiğim,
Ve tüm umutlarımı uğruna verdiğim,
Kırmızı karanfillerimi seninle, sende,
Senin gözlerinde seveceğim.
Bu gece kalemim aç,
Bu gece kalbim buruk, içim yaralı,
Bu gece yıllanmış şarap gibi efkarlı,
Kara sevdalık bir deli,
ve bahara hasret küheylan gibi tutamıyorum kendimi.
Bu gece Akdeniz’e seni,
Deli bir dalga gibi, bir türlü,
Ama bir türlü anlatamıyorum ki.
Affet beni!
Fermansız gençliğimin hatıra defteri,
Şaşkın sevgilimin, avare sevgilisi,
Dünya kardeşliğinin yaşayan dili
Bugün dinsin içindeki fırtına,
Bugün, bağırmasın başındaki bulut.
Bugün, o gizemli kollarından tutup,
Mavi göğsüne uzanacağım
Ve o muhteşem özgün gönlüne,
Gönlümde ki sevdamı yazacağım