Daim olan hayatta
Antakyanın, Affan Sokağı çocuklarıyız
Biz âdem ile havanın torunlarıyız
Senin kitabın kuran benim kitabım İncil
Biz insanoğlu evlatlarıyız
Kimimizin teni siyah kimimizin beyaz
Kanımız aynı kan canımız tek can
Adımız âdemden soyadımız havadan
Biz Affan Sokağı çocuklarıyız
Ezan sesi ile başlar çan sesi ile biterdi sevinç nidalarımız...
Biz Affan Sokağı âşıklarıyız
Asi nehri gibi akar aknehirde coşar VE
Samandağ sahilinde bütünleşir-
Tüm evrenede örnek olurdu bu doğada tabii insanlığa olan hayranlığımız.
Oğlumuzun adı Muhammed, kızımızın adı Meryem
Oğlumuzun adı İsa, kızımızın adı elifi fatıma....
Bu yaşam sürecinde biz insanoğlu evlatlarıyız
Seninle yirmi birinci yüzyıl âşıklarıyız
Ezan sesi ile başlar çan sesi ile biterdi sevinç nidalarımız,,
Daim olan yaşam sürecinde..
Çan sesi ile başlar; Ezan sesi ile biterdi bu hayat hikâyemiz
Ama kim yazardı devamı yok bu hayat hikayemizin..
Kayıt Tarihi : 10.3.2009 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Antakyaya insanlarına olan kültürel hayranlığımdan esinlenerek yazdım... affan sokağına misafirliğe gittiğim bir gün yazdım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!