I. Metalik Uğultu
Önce yer sarsıldı sinesinden, koptu kadim bir bağ,
Sanki gökyüzü ters döndü, üstümüze yıkıldı koca bir dağ.
Zamanın dikiş yerleri söküldü saat dört on yedide,
Bir dev uyandı ki uykusundan; hıncı taştan, nefesi mermerde.
O an ne bir çığlık yetti sessizliği yırtmaya,
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta