Antakya (Gülizar) Şiiri - Nedim Oflazoglu

Gökyüzünde güneş gibi,
Geceleri bedir gibi,
Kültürlerin beşiğidir,
Cennet gibi memleketim.

Musevi’nin bir havrası,
İsevi’nin kilisesi,
Her köşede bir camisi,
Kardeş gibi memleketim.

Bahai’nin ofisine,
Hoşgörünün diyarına,
Alevinin cem saffına,
Doyum olmaz memleketim.

Gönül bağı geniş olsa,
Gözden uzak kul ne yapsa,
Sarı bülbül dala konsa,
Bahar gelir çiçek olur.

Karlı dağlar yüksek olur.
Geçit vermez soğuk olur.
Kış bitince bahar gelir.
Sevgi taşar çiçek olur.

Hasret - özlem, derya oldu.
Kâğıt kalem yazmaz oldu.
Antakya mı görmeyeli,
Dağlar, taşlar çiçek oldu.

Kul Nedimi nedir derdin?
Rahat rahat otururdun.
Daha iyi dünya için,
Gülizar’dan ayrı kaldın.

Van (Doğu Anadolu)
01.02.2003