Bu şehrin geceleriydi beni şair yapan,
sokaklarında bir meczup gibi dolaşırdım.
Ay doğmayan kış gecelerinde,
puslu lambalar dinlerdi efkarlı şiirlerimi.
Asi gibi derinden ve sessiz akıp giderdim,
Antakya’nın dar sokaklarında.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta