Bu şehrin geceleriydi beni şair yapan,
sokaklarında bir meczup gibi dolaşırdım.
Ay doğmayan kış gecelerinde,
puslu lambalar dinlerdi efkarlı şiirlerimi.
Asi gibi derinden ve sessiz akıp giderdim,
Antakya’nın dar sokaklarında.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta