Antakya
Günaydın, Antakya!
Ruhumun baharı,
yüzümün tebessümü,
hüznümün kışı Antakya.
Aynı saatte, farklı bir yerde uyandım bugün.
Sen bana darılma, olur mu
Gönlüm hala seni sever,
Seni özler.
Mesafelerin gözü kör olsun Antakya.
Ah, ne çok severim seni!
Ah, ne çok özlerim seni.
Nasıl bensiz oralar, üzen ver mı seni?
Varsa eğer, beni hatırla Antakya.
Kimse yoksa,
Kalbinde bir yerlerde ben varım
Sokaklarını özledim,
Kokunu özledim.
Burası bir toz,
Bir de buram buram özlem kokar Antakya.
Var, daha çok var kavuşmamıza.
Ben yine de bekliyorum seni sabırla.
Sen de bekliyor musun beni acaba?
Kimse ellerimi tutmadı buralarda.
Yalvarırım sen sev beni Antakya.
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!