Antagonist Şiiri - Şirin Erdilek

Sen benim hikayemin antagonist kahramanısın
Dünyaya muhalif, anarşik suların tatlı-ekşi fatihisin

Sebebin yok, pek düşünceli, sanki biraz dalgınsın
Soru sorulası, cevapları karın ağrısı, garip adamsın

Kapitalist kabuslardan uyanan sosyalist misin sen nesin
Belki de Güney’e giden yolun fakir ama gururlu yolcususun

Suya sabuna dokunmaz, kokmaz bulaşmazsın
Ördüğün duvarın tuğlalarına aşık, hem biraz da korkaksın

Solundan uyanır sabahlara, tatlı bir duman ararsın
Bir yudumla mutlu olur, kendini bilir ama pek sevemezsin

Bitsin diye başladığın güne, gece oldu mu doyamazsın
Kanatların alev almış düpedüz, sen neden gülümsüyorsun

Gölge gibi geçer bu zaman, saatin yok farketmiyorsun
Tik taklarıyla irkilirken ruhun, sen koşup perdeyi örtüyorsun