Ant olsun Şiiri - Mustafa Selçuk Keskin

Şimdi değil,
Birkaç zaman dilimi sonra gel.
Korkma!
Haykırışların tanrısına ant olsun ki;
Ben senin denizinde boğulacağım.

Gümüş renkli yaşamlarda
Yaprakları okşayan rüzgar,
Saçımı dağıtınca çık karşıma.
Şimdi değil,
Daha hazır değilim.
Kendi başıma
Ayakta durabilmeyi marifet,
Ağız dolusu küfürleri
Adamlık saydığımda,
Ve bir gün idam sehpasına çıktığımda,
İşte o zaman;
Ya ilmeği boğazıma takmaya
Ya da onu söküp çıkartmaya gel.

Vazgeçmekten çoktan vazgeçtim.
Varlığın dururken yanı başımda,
Seni böyle özlememeliyim.
Toprağın karnını yararken bahar
Çiçekler nasıl özlerse yarını,
Sende;
Dudaklarınla tanıştığım
O ilk gün gibi
Birden, aniden çık karşıma.
Korkma!
Seni bekliyor olacağım.
Ant olsun ki ben...
Senin denizinde boğulacağım.