Ant İçtik Şehidimize Şiiri - Zafer Yılmaz 2

Karanlık bir gece, Ay bulutlar ardında,
Yıldızları hiç sorma, onlarda firarda.
Bu gece yine operasyon var Anne.
Besmele ile giyindim senin söylediğin gibi
Yüreğimdeki korkumu heyecan mı?
Onu da bilemedim.
Bin beş yüz yiğit, dizildik sıra sıra
Bir görseydin Arslan’lar gibiydik.
Okundu Fatiha sonunda AMİN dedik.
Sonra tek bir ağızdan Helalleştik
Önce bedenim ürperdi, sonra bir hoş oldu içim
Göğsümdeki Ay yıldızla gururlandım.
Sırtlandık silahımızı,çantamızı
Bastığımız yerden çıt çıkmadan
Sıralandık ardı ardına, yürüdük karanlığa
Tepeler aştık, sulardan geçtik
Ayağımızın altından yuvarlandı taşlar
Sendeledik yine de yıkılmadık
Yorulduk, ama inadına uyumadık.
Gece ayaza çaldı, üşümedik.
Birimiz düşse Beşimiz kaldırdık
Bu gece sabah olur muydu bilmiyorduk.
Garip bir endişe, hepimizin yüzünde
Bir şeyler olacaktı farkındaydık ama
Kimse kimseye söyleyemiyordu
Canımızda nasıl sigara çekmişti oysa
Mola verildi, yolun sırtına bıraktık kendimizi
Ter sırtımdan ılık, ılık akıyordu, umursamadım bile
Bir iki yudum su içtim, etrafıma baktım
Her arkadaşım benim gibiydi; Yorgun.
Ve kalktık yürüdük,yürüdük yürüdük
Öyle yol almışız ki yağan karı bile fark etmedik
Gün ağarmaya yakın her yer bembeyazdı
Çok dağlar, tepeler aşmıştık
Uzakta Alayın öncü grubunu görüyorduk.
Bin beş yüz kişi ip gibi dizilmiştik.
Ve o an;
Nasılda yankılandı, üzerimize sıkılan
O hain mermilerin sesi.
Tam su içmekte iken, boğazıma dizdiler
Birkaç saniyede ortalık toz duman
Dört bir yandan üzerimize yağıyordu
Kaleşi, Biksisi, Kanası, Rpg’si
Ensemizde ölümün soğuk nefesi
Bekliyordu bizi şehitlik mertebesi
Silkelendik kendimize geldik, Ortalık sakinleşti,
Az ötede iki çınar yatıyordu.
Atıldık dört arkadaş Ya Allah Bismillah dedik
Dizlerimizi kırarak eğilerek, gittik iki çınarın yanına
Yüzlerini kendimize çevirince aldık derin bir nefes
Oh çok şükür yaşıyorlar komutanım, yalnız her ikisi de yaralı
Çok geçmeden içimize kor ateş düştü,
Gözümde biriken yaş yanağıma süzüldü.
İlk çatışmada verilmişti tek şehit.
Bir tek kelime bile edemedim
Silahıma sıkı sıkıya sarıldım.
Cebimden çıkarttığım sigara paketini
Uzattım yanımdaki Mehmet ile Aliye
Dayandık sırt sırta, sorguladık kendimizi
Bu şehitlerin hesabını kim nasıl vermeli
Şu gök kubbenin altında yatan
Şahadet şerbetini içen, Ey şehidim üzülme,
Sana Yemin Olsun. Allah Şahidimiz olsun.
Kanın yerde kalmayacak.
Son nefer kalana kadar bu sancak
Elimizden düşmeyecek.
Yattığın yerde sen rahat Uyu.

Zafer YILMAZ 03.01.2010 Balıkesir