Gelip asılma mehtap penceremin önüne
Anılarım kanlı, yaralar kanıyor
Sokak lambasıyla iş birliğin uyutmuyor
Ant içmişsiniz göz kapağıma oturup belli
dursun zihnim, uykuya diş biledim
yeryüzünün hazmedemediği hüznü
göğe kitledik el birliği
sonsuzdu nasıl olsa
o göğün ruhu kendisiyle cenkten yorulup
bedenimin bir köşesinde uyuya kaldı sanki
Kayıt Tarihi : 14.4.2023 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!