Ansızlık Şiiri - Ferhat Pektok

Doğdu görmedim battı bakmadım
Işığın rengi bir evvelki gibi yada ondan sonraki
Uzağı görüyor musun ne kadar uzakta
Noktası varda virgül yok şu hayatta

Bir ara versem kendime gideceğim
Çok uzaklara değil olduğum yere
Babamdan kalan çiçeklerin toprağına
Mucizeler ekili mi bakarsam bakarım
Çiçeği bir gün kaktüse bakarsın rastlarım

Yarım yarım yaşıyorum hayatı seni bilmem
Okunmuş bu satırı düşünüyordum
Ve kalan bir şeyler var mı hissedilmeyen
Bomboş bir satır sanırım hiç yazılmamış

Dünler oldu sonra dahada olur
Şu anı zamandan saymasak
Sevgililer toplansak bir araya
Kopartsak anı zamanın içinden
Atsak açılan boşluklara
Açlığı kibiri kimsesizliği ve sevgisizliği

Mutluluk ve an yetmiyor bize
İllaki önce şimşek sonra gürültü
Ansızın güneşte yağan yağmur gibi
Şaşırsak her seferinde birbirimize
Ne kalırdı eksik ne gidik çok gidik

Yazdım okudun ve bitti
Zaman geçiyor canını sıkma
Bu gün istersin yarında olur
Hele sen bir yanındakine sarıl
Ama anında sakın yarında bırakma