Ansızın Gözlerini Düşünmek

Bu sabah yağmur var istanbul’da;
Bir damlasında yitiyorum…
Sonra; içimde kuruttuğum,
Fallarla dirilttiğim papatyaları suluyorum…
Ölüm korkusu sarıyor benliğimi
Ansızın; gözlerini düşünmek
Korkmuyorum…

Bu sabah yağmur var İstanbul’da;
Ayrılığı hediye edercesine
Sonra; gülüm deyişinle özdeşiyorum…
Kelebekler uçuşuyor içimde,
Kelebeğin ömrü bir gün, olsun diyorum
Ansızın; gözlerini düşünmek
Gülümsüyorum…

Bu sabah yağmur var İstanbul’da;
Düşlerimi denize salmak için sahile iniyorum
Sonra; yazılması ertelenmiş,
Şiirim ayaklanıyor beyaz kağıtlara
Denizle bütünleşiyorum
Ansızın; gözlerini düşünmek
Kayboluyorum…

Bu sabah yağmur var İstanbul’da;
Geçen yılları yüklüyorum sırtıma
Sonra; acıya meyilli yüreğimde,
Mola veriyorum…
Ağırlaştıkça özlemim d(ü)şüyorum yokluğuna
Ansızın; gözlerini düşünmek
Ağlıyorum…

“Ansızın gözlerin gelir aklıma…sana doyamadan kapanırsa gözlerim…hayat bağım, sen hep benim kabimdesin”…

04 Aralık 2021 (13:35)