bir gece ansızın bavulumu toplayıp karanlığa karışsam
bavulumda bir kaç sevdiğim kitap ve gömleğime karışan kokun...
ardımda bıraksam tüm anılarımı kızgınlıklarımı mutluluklarımı...
yağmurun altında yürüsem günlerce
ve istediğim yerde hayat molası versem
uzak bir köyde denize bakan yamaçta gömseler beni
papatya kokusu sarsa mezarımı ve izlesem yamaçta denizin nazlı gerdanını...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta