Ansızın Gelişlerin Şiiri - Hasan Taşcıoğlu

En son geldiğinde
Senin için küçük terlikler bırakmıştım salona.
Biliyorum, benimkiler biraz büyük senin için
Giymişsin heralde, çok sevindim
İyi yaptın, havalarda soğudu iyiden iyiye
Üşütmeni istemem.

Ama canın sağ olsun, ilaçlarını içiririm ben
Sana bakarım, çorbada yaparım hem
Biliyorum seversin,
Unutmamışım gördünmü.
Her hasta olduğumda, sen hazırlardın
Bu seferde ben hazırlarım fena mı olur.

Bazen geceleri sesini duyup uyanıyorum
Odaları iyice arıyorum, bulamıyorum kimseyi.
Ama korkmuyorum artık.
Alıştım ansızın gelişlerine
Nefesini yanaklarımda hissetmeye
Seni sensiz yaşamaya alıştım artık

Kaç gecedir gelmiyorsun?
Bu gecede gelmeyeceksin galiba,
Artık çok seyrek uğramaya başladın
Fark etmedim sanma.
Anlaşıldı, Sensiz uyuyacağım bu gecede
Yada uyumaya çalışacağım.

Ne olurdu gelsen
Yine otursan karşıma
Azıcık kalsanda olur
Söylemek istediklerim var sana
Biraz acele etmen gerek
Biliyorum, fazla zamanım kalmadı

Son dakikama kadar seni bekledim bu gecede
Ve sen yine gelmedin.
Bir vedayı çok gördün bana.
Ansızın çekip gidişlerin…

Dönüğünde beni bulamayacaksın
Dokunamayacaksın ellerime
Sarılıp uyuyamayacaksın, Acı çeken bedenime.
Bir sen vardın bana ait olan
Sende gittin
Yokluğun kaldı geriye.

Sana bir armağanım olacak
Terliklerinin yanına bırakıyorum birazdan
Seni orada bekleyecekler
Ansızın gelişini
Gözlerini..
Ellerini

Aslında hiçbir zaman gelmeyecek sevgiliye
O’nu O’nsuzda yaşayabilmeye…

F.M