Kâinat sırtımda yük, “Çeker mi kalbim?” dersin
Bazen tekler yüreğin, “Aman ya Rabb’im!” dersin
Karlı bir kış akşamı ansızın kapın çalar
Elin açmaya titrer, “Acaba bu kim?” dersin
İstanbul/1992
(Teşehhüt Miktarı)
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta