ey barış 
sen ne zormuşsun
o
kadar
seni savaşla elde etmek isteyenler var,
zehirli dillere düşmüşsün
kinli içlere
alet olmuşsun
kandırılıp kandıranlara
çıkar sofralarına
fitne yuvalarında yuvarlanıp yuvarlanıp
itilip kakılmakla
vatan millet 
safsatalarına
vatanımız dünya iken
milletimiz insanlık,
gönüller kör olmuş yürekler nasır,
düşmanlık kasırga gibi eserken
milliyetçilik hat safhada
ırkçılık kendinden emin
dincilik kemirirken 
içerden içerden,
her zaman ki gibi
hepsi yine
düzenin emret komutasında,
ey barış 
sen ne zormuşsun
akıl durmuş fikir kayıp
sen 
bir ütopya gibi o kadar uzak
sen 
çölde susamış bir ağaç gölgesi
sen
aşkına hasret bir sevdalı örneği
sen
sözün bittiği yere inat
sen
kelebeğin kanadında
sen
çocukların masumiyetinde
sen
yeni doğacak günlerin kıskacında
sen
kıskanılacak serin esen bir yel misali
bakarsın ansızın gelebilirsin
ufacık bir aralık bile
yeter artar
içeri
girmene,
biliyorum
o yüzden bakarsın 
bakarsın bakarsın bakarsın
umutla heyecanla gözlerimizin içine...
(Berlin,22.01.2018)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 22.1.2018 03:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!