Ansızın Bir Gece Şiiri - Mekan Atac

"Çözülme yaşıyor gibiyim.
Yinelenen suistimalden muzdarip
bir zihnin umutsuzca şu hayata gülme çabası, gibi.
Biraz tuhaf, biraz mahsumane."

Gecenin en yalnız saatlerin de,
rüzgarın uğultusuyla irkildim.
Bir hayalden çekip çıkarıldım
ve bir umudun peşine takıldım.
Belki bir mutluluk arayışı
belki bir mutsuzluk son verişi.
Güneşin doğmasıni bekliyorum,
penceremin arkasindan
sessiz ve sakin sokağı izlerken.
Sigaranın dumanıyla dağılan
hayalleri parmaklarımın arasından
kayarcasına tutmak istiyorum.
Ne büyük bir delilik
ve ne büyük bir sefillik.
Lanet edercesine 
bagirmak istiyor bu gönül
ve hayret edercesine şaşırmak.   
Belki de çığlık çığlığa susmak 
ve böyle bekleyip
geceyi mutluluğa boyamak istiyor.