Ansızın beklediğin… Şiiri - Mustafa Cilasun

Açmam açamam artık sinemi sana
Yılgınlığın haşatını yaşattın sen bana
Koymadın yüreğimde bir ümidi bahar
Bırakmadın bir şevki nazarın haşmetini

Hasretinin şevkiyle meşk edemez oldum
Seni anmak, nameni okumadan yoruldum
Sen’i yaşıyorsun, kimseyi umursamıyorsun
Mahzun bir yüreğin girdabına aldırmıyorsun

Neticesi olmayan bir sevdanın yolcusu olamam
Belkilerle oyalanamam, hayalinle yaşayamam
Tanımadığım bir âdeme kanamam oyalanamam
Yolun açık olsun, sadece bir anı kalsın diyorsun

Yürek senin, sen yine şimdi bildiğini okuyorsun
Elbette ki herkes aynı şeyi yapıyor mu diyorsun
Yüreğinde en ufak bir sevda yok onu söylüyorsun
Sen yoluna, ben yoluma hiç tanışamadık nasıl olsa

Bu kadar acımasız nasıl olabiliyorsun Allah aşkına
Zerreyi acı yaşasaydın bu kadar kayıtsız kalır mıydın?
Hani denizin dalgası, hani gecenin yortusu kalmadı mı?
Ansızın beklediğin “…” en ufak bir umudun kalmadı mı?