Ansızın Şiiri - Zehra Özdemir

Beklemek...
Yanı başında azraille uyumak gibi,
uyanamamak korkusuyla.
Bekliyorum ama yine de sabırla.
Her sabah doğan güneşe bakıyorum,
içimde en ufak bir ümit olmadan.
Sesin çıkmıyor, dünya kapkaranlık,
ben dilsizim.
Sana öfkem de yok,
bütün derdim kendimle...
Bekledim,hep de beklerim
sanma ki usanırım.
Sen usanırmısın ki,
bekletmekten...
Sevmek kolay iş sevgilim,
kolay iş seni sevmek,seni beklemek.
Zor olan şey, ölüm ansızın koparırsa
beni senden,seni benden.
Sana kavuşamadan hem de.
Hiç düşündün mü bunu?