Ansızın Şiiri - Akif Turan

Ey ölüm, puslu bir rüzgâr gibi geleceksin.
Daha kök salmadan hayallerim,
Gözüm ufka uzanmışken,
Ansızın çökeceksin.

Vedalar suskun kalacak dudaklarda,
Bir çiçek gibi koparılacağım daldan.
Ne yaş soracaksın bana,
Ne de yorgun muyum, aç mıyım, bakmadan.

Gecenin koynunda savrulurken düşler,
Yolumu bile çizemeden gideceğim.
Bir yarım söz, bir eksik dua…
Hepsi ardımda kalacak.

Ey ölüm, beklemediğim bir anda değil,
Tam umuda yaslandığım an geleceksin.