Yağmur yemişim bu çarpık düzende.
Şemsiyem yandı, çalındı tüm param.
Kar yağıyor, gözlerinin rengi değişiyor.
Beyaza dönüyor gökkuşağı gözlerin.
Bu soğukta şose yollardan geçerek
kapına gelip yüreğini çalmak isterdim.
Kim o? dersen konuşmazdım.
Çeker, gider, dönüp bakmazdım.
Sen misin? demeni isterdim.
Sen misin gözyaşım? demelisin.
Mamostem sen misin? demelisin.
Ben değilsem de öyle demelisin.
Gözlerimi görmeden görmelisin hatıranda.
Ben hasretim gökkuşağı gözlerine ay ışığında.
Savaş Barha
Kayıt Tarihi : 8.10.2020 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/08/ansizin-238.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!