Ansızın kapıldım yine mazinin tuhaf duygusuna.
Bayılırdık tandırdan yeni çıkmış tazecik köy ekmeğinin mis gibi tüten buğusuna.
Doyamazdık çoban çayının tadına, renginin kızıl koyusuna.
Hasretler ağır basardı özlem dolu sohbetlerin konusuna.
Doyardı ciğerimiz nargilenin karanfil kokusuna.
Ve sonra yenik düştük hepimiz gençliğimizin tuhaf korkusuna.
Hatice Kutsal
Hatice KutsalKayıt Tarihi : 2.7.2020 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Kutsal](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/02/ansizin-236.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!