Ansızın Şiiri - Melahat Çetinkaya

ANSIZIN

Seni tanıdığım o günden beri
Dağlar yüreğimi hasretin sızın
Bilemedim hayal misin gerçek mi
Bir yok olur bir çıkarsın ansızın.

Sevgi kelebeğim dönerken ibrişime,
İzler uzaklardan onu bakışın.
Firara yönelik her girişimde
Yakalar elimden elin ansızın .

Aşk yolunda aşılmayan engelim
Savaşım ,barışım sona varışım
Zaferim, yenilgim ganimetimsin
Zaptettin kalemi gelip ansızın .

Şarabı andıran kor gecelerde
Pencereden vuran ay ışığının
Bizdik haresinde dönen pervane
Tutuşup kanadı yanan ansızın .

Uzandı aramıza,ayrılık sere serpe
Duyulmuyor sevdiğim coşkulu kalp atışın.
Gömülüp gideceğiz bu garip sessizliğe
Örtecek üstümüzü bir elveda ansızın .

MELAHAT ÇETİNKAYA