Ansizin ! Şiiri - Neslihan Akay

Ansızın düşersin,
zemin ayaklarından kayar,
yok olur !
Boşlukla dolar için.
Karanlığın en dibindesin.
Yanlızsın !
Kimsesizsin !
Ürkeksin !

Hayattan bir anda koparsın,
hiç bir bağın kalmaz.
Duyguların yok olur, körelir.
Ağlamak istersin ağlayamazsın !
Hatırlamak istersin,
zihnin tüm anılarıdan arınmış olur !

Bir neden ararsın.
Dimdik, sağlam duran
karanlığı sorgularsın.
Kafanda bin bir sorular dolasır !
Hepsi cevapsız, asılı kalır orada.
Beklersin !
Kimse gelmez !
Zaman durur geçmez !
Ümidin tükenir, yok olur !

Umitsizliğin en dibindeyken,
birden perdeler çekilir...

Karar verme anı gelir,
bunu hissedersin...

Ya beyazı seçersin,
yada gökkuşağının renklerini !

Ruhun ölümü tatmış olur.
Ölüm sana uğramış olur.

Ölüm, sessiz
Ölüm, sinsi
Ölüm, ifadesiz
Ölüm, umutların yok oluşu ! Dersin...

Ve sana gidiyorum dese bile,
şimdilik olduğunu bilirsin.

"şah damarından daha yakın"
olduğunu öğrenirsin !