ansızın gidiyorum
ansızın çöken pusun arkasından
ansızın
sızıyorum beşiğinde yılların
anısız sözcükler sallıyor başını
ansızın
iniyor galerilerime
ruh madenimin
tuşlarına dokunuyor huysuzluk
gönül mabedimin
ansızın
yazgısı çıkıyor yuvasından
ansızın
ansızın elime değiyor toprak…
Kayıt Tarihi : 15.12.2015 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!